The review of an album "Luna I Grosh" from a folk-metal.nl

Kalevala – ‘Luna I Grosh’ (2013)

kalevala 2013

By: Michel
Score: 8/10
Release: 25-3-2013
Label: Sound Age Productions

After an acoustic live album last year, Kalevala released another studio album this time.
Immediately from the start it’s obvious what this is all about. True Russian folk in a rock and metal style. The vocals of singer Kseniya give it all an delicious Slavonian folk sound. After the first solid folktrack Korochun it’s time for the fast titletrack Luna I Grosh. Followed by Luchshuyu Spoyu Vam Pesnyu a nice Slavonic folksong. In which you can sing along with this male choir. Problems with you Russian? Get a couple of drinks and try again….
In Maslenitsa and Nagryanuli we hear nice authentic instruments besides the rock/metal equipment. And I can say I like this. I hope they’ll add these to their music permanently, because it’s a very nice add and they sound perfect with Kseniya voice.
No metalscreams in Kalevala’s songs, but the music is very solid like in Gde Tvoya Nochevala Pechal?, where drums are pounding and guitars put down nice metallines.
And they embracing folk with all it’s charms like in Odeval v lnyanoe platye, Wearing linen attire…
What can you say more
In songs like Govori so mnoi we get fast drums and it’s obvious they’re coming from the same background as Arkona is. But when Kalevala stays closer to the original folk and vocals and guitars are a lot cleaner then they are in Arkona.
Snezhny Dom is a nice ballad and this suits them just as well. The powerful guitarsolo reminds you of the fact we’re dealing with a metalband here.
The last track of this album is Batka-Ataman which is a Kalevala version of a traditional Russian folksong. And this is a nice one. It’s clear this song is kept safe by Russian tradition to be performed by Kalevala in it’s final version. This song written by their ancestors is really in their blood and it comes alive again in 2013.
Then there are only two bonus-tracks left. Son Reka and Oi, Pri Luzhke, the last one is again a nice Russian folksong in Kalevala-coating.

Very nice album by these Russians. Where I was a bit disappointed with their previous album, which was more a collector’s item to me, Kalevala is back with Luna I grosh. Very nice metal and solid rocksongs with a nice thick folksauce. Kalevala has again proven their one Russia’s very nice bands which blend folk and metal in a very nice way.

bandpageTracklist
01. Korochun
02. Luna I Grosh (The Moon and the Sixpence)
03. Luchshuyu Spoyu Vam Pesnyu (I’ll sing you the best song!)
04. Maslenitsa
05. Nagryanuli (Out of the blue)
06. Gde Tvoya Nochevala Pechal? (Where’s Your Sorrow Slept?)
07. Odeval v lnyanoe platye (Wearing linen attire…)
08. Govori so mnoi (Talk to me)
09. Snezhny Dom (Snow house)
10. Batka-Ataman (Russian folksong, the title is s.th. like “My master ataman”)
Bonus-tracks
11. Son-Reka (Dream-River)
12. Oi, Pri Luzhke (Oh, On the Meadow)

 Na een akoestisch live album vorig jaar, brengt Kalevala dit jaar weer een nieuwe studioalbum uit.
Direct vanaf het begin is het duidelijk waar het hier om gaat. Originele Russische folk in een metal en rockstijl. De stem van zangeres Kseniya geeft het met gemak een lekkere Slavisch folkgeluid. Na de eerste stevige folksong Korochun is het tijd voor de titelsong Luna I Grosh. Gevolgd door Luchshuyu Spoyu Vam Pesnyu wederom zo’n lekker Slavisch folknummer, waarin je lekker mee kunt brullen met het mannenkoor. Problemen met je Russisch? Niet nodig, drink een paar biertjes en probeer het nog eens….
In Maslenitsa en ook in Nagryanuli horen we mooie authentieke instrumenten naast hun standaard rock/metal uitrusting. Dit klinkt echt lekker. Ik hoop dat ze deze instrumenten permanent toevoegen aan hun line-up. Deze instrumenten klinken sowieso al erg mooi, passen prima in hun muziek en samen met de zang geven zij het geheel een ongelooflijk goede folksound.
Geen metalscreams in Kalevala, maar de muziek is toch lekker hard, zoals in Gde Tvoya Nochevala Pechal?, waar de drummer weer rake klappen uitdeelt en gitaar prima metalliseert. Kalevala omarmt folk met al zijn charmes zoals ze laten merken in Odeval v lnyanoe platye, Linnen outfits dragend… Wat kun je daar nog meer over zeggen.
In nummers als Govori so mnoi krijgen we snelle drums en het is duidelijk dat de band uit dezelfde klei getrokken is als Arkona. Kalevala blijft echter dichter bij het origineel dan dat we dat van Arkona kennen en de zang en gitaar blijven ook een stuk helderder.
Snezhny Dom is een mooie ballad en ook dit kan de band prima vertolken. De powerrijke gitaarsolo herinnert je er echter meteen weer aan dat we hier wel met een metalband van doen hebben.
Het laatste nummer van dit album is Batka-Ataman dat een Kalevala versie van een traditioneel Russisch folknummer is. Dit nummer is jarenlang goed bewaard gebleven om uiteindelijk in 2013 in zijn definitieve versie door Kalevala uitgebracht te worden. Dit nummer is door hun voorouders geschreven en het zit hun duidelijk in het bloed.
Dan blijven er nog slechts twee bonustracks over. Het ietwat mindere Son Reka en Oi, Pri Luzhke, wat wederom een folksong is in Kalevala-jasje.

Een prima album van deze Russen. Waar ik door het vorige album nog enigszins teleurgesteld was omdat het meer een collector’s item was, is Kalevala weer helemaal terug met Luna I grosh. Lekkere metal en harde rocksongs met een lekkere dikke Slavische folksaus. Kalevala bewijst wederom dat het één van Ruslands beste folkmetalbands is die folk en metal op een schitterende manier hand in hand laten gaan.